Waarom politici juist wat vaker hypocriet moeten zijn
Het is het einde van een tijdperk: na tien jaar stopt Arjen Lubach ermee.
Althans, stoppen. Hij gaat verder op RTL.
Waar men in eerste instantie nog droevig was dat zijn avondshow ten einde kwam, zou Nederland na de bekendmaking dat hij naar ‘de commerciële’ ging op een totaal andere manier reageren. ‘Links lullen, rechts vullen’, 'Hij heeft zijn ziel verkocht voor het grote geld’, en ‘salonsocialist’ zou de revue passeren.
Ja, Arjen Lubach was een ‘hypocriet’ gebleken.
En zo zat de Nederlander die zelf geen poot uitsteekt om onze samenleving te veranderen of misstanden aan de kaak te stellen, toch weer zonder schuldgevoel lekker genoegzaam op de bank.
Deze hypocrisie-reactie is ook de politiek gaan overheersen. Neem bijvoorbeeld wat er een jaar geleden gebeurde. Toen Rob Jetten vlak voor het reces naar Argentinië vloog om kerst met zijn schoonfamilie te vieren, kwam er de kritiek van rechts dat een (demissionair) klimaatminister die de luchtvaart probeert in te dammen dit simpelweg niet kon maken. En toen vlak na het reces Freek Jansen en Sybren van Haga na jarenlang kritiek te hebben gegeven op het wachtgeld er bij hun vertrek zelf toch gebruik van zouden maken, kwam er eenzelfde wind van verontwaardiging uit omgekeerde richting en explodeerde links.
Dit is wat we keer op keer zien gebeuren. In de massale zoektocht naar ons eigen gelijk zorgt de geringste inconsistentie tussen wat iemand doet en zegt voor een Pavlov-achtige reactie waarbij we al kwijlend de dubbele standaard aan de kaak willen stellen. Onder het mom van het aankaarten van ‘hypocrisie’ doet men alsof ze ergens om geven, maar in werkelijkheid is dit niets anders dan kritiek geven om zelf maar niets te hoeven doen.
Los van het feit dat deze obsessie met de ogenschijnlijke hypocrisie van politici ontzettend dom en contra-productief is, lijkt men iets heel belangrijks te vergeten.
Als een vleeseter zegt dat vlees duurder moet worden dan moeten we dit serieuzer nemen dan wanneer dit door een vegetariër wordt uitgesproken.
Als een politicus die zelf aanspraak maakt op wachtgeld vindt dat het afgeschaft moet worden dan moeten we juist goed luisteren.
En als iemand die veel reist vindt dat de vliegtickets duurder moeten worden, dan is dit veel meer waard dan wanneer dit gesteld wordt door iemand die toch nooit op vakantie gaat.
Met problemen als klimaat, de woningcrisis en ongelijkheid waar we allemaal onderdeel van zijn is het daarom hoog tijd om eens wat vaker hypocriet te zijn en dit te waarderen.
Hypocriet zijn is immers het teken dat iemand het systeem wil veranderen, waar deze zelf rijkelijk van profiteert.